เลิกพยายามอยากให้คนอื่นทำในสิ่งที่เราคิดว่าควรทำมากจนเกินไป

ความหนักใจอันหนึ่งของชีวิตคือความพยายามที่อยากให้คนอื่นทำอะไรที่เราคิดว่าควรทำ และส่วนใหญ่ความคิดแบบนี้มาเพราะความหวังดีด้วยอีกต่างหาก

ยกตัวอย่างง่าย ๆ ก็เช่นการเลี้ยงลูกนี่แหละครับ พ่อแม่ทุกคนอยากให้ลูกได้ดี อันนี้ไม่แปลก ดังนั้นพ่อแม่ส่วนใหญ่ก็มักจะสอนลูกในทุก ๆ เรื่อง ลูกต้องทำอย่างนี้นะ ลูกไม่ควรทำอย่างนั้นนะ

ถามว่าการสอนลูกเป็นสิ่งที่ดีไหม ดีสิครับ ถ้าไม่สอนลูกก็ไม่รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร แต่ปัญหามันจะเริ่มมา ถ้าพ่อแม่เริ่มทำสิ่งนี้มากจนเกินไป

ความจริงอย่างหนึ่งที่พ่อแม่มักจะลืมไป คือลูกเติบโตขึ้นทุกวัน พ่อแม่มักจะมองลูกเด็กเสมอ ตอนลูกอยู่วัยอนุบาล เราต้องคอยบอกว่าอะไรควร อะไรไม่ควรตลอดเวลา เพราะเขายังไม่ทราบเลยว่าเขาทำอะไรได้บ้าง ทำอะไรไม่ได้บ้าง แต่พอลูกเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เข้าสู่วัยรุ่น พ่อแม่หลายคนก็ยังมองลูกเป็นเด็ก เป็นห่วง เป็นใย สารพัด

ความเป็นห่วงมากจนเกินไปนี่แหละครับ จะเริ่มก่อให้เกิดปัญหาเรื่องความสัมพันธ์ ลูกที่เข้าสู่วัยรุ่น เขามีความรู้ ความคิดมากพอที่จะแยกถูกผิดได้แล้ว ใช่ครับ ประสบการณ์เขายังไม่เท่าพ่อแม่ แต่เขาจะมีประสบการณ์ได้อย่างไร ถ้าทุกอย่างต้องทำตามที่พ่อแม่บอกทุกเรื่อง

และพอพ่อแม่ไม่ยอมปล่อยมือ บอกในทุก ๆ เรื่อง มันก็จะเกิดผลลัพธ์ 2 แบบ ลูกที่เชื่อพ่อแม่หน่อย เขาก็จะเริ่มหมดความมั่นใจในตัวเอง เขาจะไม่กล้าที่จะทำอะไรด้วยตัวเอง ทุกอย่างจะต้องวิ่งมาถามพ่อกับแม่ตลอด ซึ่งพ่อแม่หลายคนกลับดีใจนะครับ เพราะเห็นลูกว่านอนสอนง่าย จะทำอะไร ต้องผ่านพ่อแม่หมด เหมือนพ่อแม่ยังมีอำนาจอยู่ แต่หลายคนอาจจะลืมไปว่า แบบนี้ลูกจะเป็นผู้ใหญ่ได้อย่างไร เขาจะดูแลตัวเองได้อย่างไร ต้องมีพ่อแม่อยู่กับเขาตลอดเวลาอย่างนั้นหรือ

หรือถ้าเป็นอีกแบบ คือลูกเหลืออดแล้ว รู้สึกว่าพ่อแม่มาบังคับให้ทำทุกเรื่องเยอะเกินไปแล้ว เขาอาจจะไม่เชื่อที่พ่อแม่บอกอีกต่อไป อันนี้ก็จะกลายเป็นปัญหาอีกแบบ พ่อแม่หลายคนก็จะโกรธ ดุด่า และทำทุกอย่างให้ลูกกลับมาเชื่อตัวเองเหมือนกับในอดีตที่ผ่านมา ถ้าจัดการไม่ดี บางทีก็อาจจะเตลิดเปิดเปิงกลายเป็นปัญหาครอบครัวไปได้เลย

ความพยายามให้ลูกทำในสิ่งที่พ่อแม่เห็นว่าเป็นสิ่งที่ดีทำได้ครับ แต่อย่าให้มากเกินไป ตอนลูกเด็ก ๆ อาจจะต้องกำกับเยอะหน่อย แต่พอลูกโตขึ้นก็ต้องค่อย ๆ ลดลง ลูก ๆ ควรมีชีวิตของเขาเอง เขาควรจะมีสิทธิที่จะเลือกชีวิตเขา พ่อแม่มีหน้าที่ให้คำแนะนำทางที่ถูกที่ควร แต่สุดท้ายชีวิตลูก ลูกควรจะมีส่วนสำคัญในการตัดสินใจเรื่องนั้น ๆ

สำหรับคนที่ไม่มีลูก สิ่งที่เขียนมานี้ก็สามารถใช้ได้กับคนอื่น ๆ ที่เราหวังดีกับเขา จะเป็นลูกน้อง จะเป็นเพื่อน หรือแม้กระทั่งจะเป็นพ่อแม่เรา สิ่งที่เราทำได้คือให้ข้อแนะนำที่เราคิดว่าดีที่สุดกับเขาไป แต่เราไปบังคับให้ใครทำตามเราไม่ได้ 100% หรอกครับ ถ้าเราจะพยายาม ชีวิตเราก็จะเต็มไปด้วยความหนักใจ

ทำให้ดีที่สุด เสร็จแล้วก็คงต้องปล่อยมือครับ และไม่ต้องเสียใจอะไร หากผลลัพธ์ที่ได้มันไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราต้องการ บางทีสิ่งที่เราคิดว่าดี อาจจะไม่ดีสำหรับเขา หรือสิ่งที่เราคิดว่าไม่ดี บางทีมันก็ดีสำหรับเขาก็ได้นะครับ

ติดตามผลงานอื่น ๆ ได้ทาง Page Nopadol’s Story หรือ Nopadol’s Story Podcast ใน Podbean Soundcloud Apple Podcast Spotify YouTube หรือ Blockdit