ยิ่งก้าวหน้า ยิ่งจูงใจ

เคยตั้งเป้าหมายแล้วไม่ได้ทำตามเป้าหมายไหมครับ ผมว่าหลายคนคงพยักหน้า และถ้าถามว่าแล้วทำไมตั้งเป้าหมายแล้วไม่ทำ คำตอบของหลายท่านคือ มันไม่มีอะไรจูงใจ เอาจริง ๆ คำตอบนี้ก็เป็นคำตอบที่มีเหตุผลนะครับ เพราะถ้าเป้าหมายนั้นมันไม่จูงใจพอ เราก็คงไม่อยากทำ

ผมถึงมักจะแนะนำคนตั้งเป้าหมายว่า เอาให้แน่ใจนะว่าที่ตั้งไว้ เราอยากได้จริง ๆ อย่าไปลอกเป้าหมายของคนอื่นมาเป็นของเรา เพราะถ้าเราไม่ได้อยากได้เหมือนกับคนอื่นเขา พอเอามาตั้งเป้าหมายของเรา เราก็จะไม่อยากทำ เสียเวลาเปล่า ๆ

แต่ก็มีหลายคนที่เลือกเป้าหมายที่ตัวเองอยากได้จริง ๆ แต่มันก็ยังไม่จูงใจพอที่จะทำให้เขาเริ่มต้นทำ เช่น ตั้งเป้าหมายอยากอ่านหนังสือ อยากลดน้ำหนัก ซึ่งเขาอยากทำแหละ แต่พอเวลาผ่านไป ก็ยังไม่ได้เริ่มทำสักที มีแต่ผัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อย ๆ แบบนี้จะทำอย่างไรดี

จริง ๆ ก็มีหลายเทคนิคนะครับ แต่อันหนึ่งที่ผมอยากจะเล่าให้ฟังคือ เราสามารถสร้างแรงจูงใจได้จากการเริ่มทำนี่แหละครับ คือคนส่วนใหญ่อาจจะคิดว่า เราต้องมีแรงจูงใจเราถึงจะทำ แต่ผมจะบอกว่า หลายครั้ง แรงจูงใจมันไม่ใช่เหตุ แต่มันเป็นผลครับ คือ ยิ่งเราทำ เรายิ่งมีแรงจูงใจ

เอาเรื่องอ่านหนังสือก็ได้ ผมว่าหลาย ๆ คนเป็นเหมือนกันกับผมคือ ซื้อหนังสือมาดองไว้เยอะมาก ถามว่าแล้วตอนซื้อไม่คิดจะอ่านเหรอ คิดสิครับ ถ้าไม่อยากอ่านไม่ซื้อมาหรอก แต่พอเอาหนังสือกลับมาถึงบ้านแล้ว เราก็วางทิ้งไว้ แล้วคิดในใจว่าเอาไว้มีเวลาเราจะอ่าน

และเราก็มักจะผัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อย ๆ อ้างโน่น อ้างนี่ งานเยอะบ้าง ไม่มีอารมณ์อ่านบ้าง สุดท้ายเราก็ไม่ได้อ่านสักที ผมแนะนำอย่างนี้ครับ อย่าไปรอแรงจูงใจ หยิบหนังสือเล่มนั้นมาอ่านเลย อ่านทั้ง ๆ ที่เราคิดว่ายังไม่อยากอ่านนั่นแหละ

ตอนเริ่มต้นมันจะหงุดหงิดหน่อย เบื่อจังอะไรแบบนี้ แต่ฝืนใจทำไปเรื่อย ๆ ครับ อ่านได้หน้าเดียวก็ยังดี แต่ขอให้อ่านทุกวัน เชื่อไหมครับ หลาย ๆ ครั้ง พอเราเริ่มอ่านไปได้สัก 1 หน้า มันเหมือนว่าเรามีโมเมนตั้มคือมันอยากอ่านต่อไปเอง รู้ตัวอีกทีอาจจะเป็น 10 หน้าเลย

ทำไปเรื่อย ๆ เราจะเห็นว่าหนังสือเล่มนี้เราอ่านมาได้เป็นร้อยหน้าแล้ว ครึ่งเล่มแล้ว ยิ่งเห็นความก้าวหน้า เรายิ่งอยากกลับไปอ่านอีก ส่วนตัวผมนะครับ พอหนังสือมาถึงท้าย ๆ เล่ม ไม่รู้มีแรงฮึดมาจากไหน ผมอยากอ่านให้มันจบในวันนั้นเลย เป็นบ่อยมากครับ

ไม่ใช่แค่งานอดิเรกอย่างเช่นการอ่านหนังสือนะครับ การทำงานก็เหมือนกัน บางทีเห็นงานที่ค้างแล้วมันก็ท้อใจ ขี้เกียจ อย่างงานวิจัย ค้างไว้ตั้งนาน รู้นะว่าต้องทำ แต่ก็อ้างไปเรื่อยว่ารอให้สอนหมดเทอมก่อน รอให้ตรวจข้อสอบก่อน และเวลาก็ผ่านไปเรื่อย ๆ

ผมก็ใช้วิธีเดียวกันครับ แบบหักดิบ แบบไม่พร้อม งานอื่นยังไม่เสร็จนี่แหละ เปิดคอมพิวเตอร์ เปิดโปรแกรมวิเคราะห์ข้อมูลกันทันที ปรากฏว่าพอเราเริ่มทำเท่านั้นแหละ แรงจูงใจมาจากไหนก็ไม่รู้ อยากทำต่อเนื่อง แล้วแป๊บเดียวก็เสร็จ

อยากให้ไปลองทำกันดูนะครับ อย่ารอแรงจูงใจเพราะเราอาจจะไม่เจอสักที เริ่มทำก่อน พอเห็นความก้าวหน้า เดี๋ยวแรงจูงใจจะมากันเองแหละครับ

ติดตามผลงานอื่น ๆ ได้ทาง Page Nopadol’s Story หรือ Nopadol’s Story Podcast ใน Podbean Soundcloud Apple Podcast Spotify YouTube หรือ Blockdit