เลิกกลัวความล้มเหลว

ผมว่าส่วนใหญ่แล้ว รู้ว่าต้องทำอะไรบ้างที่น่าจะนำพาชีวิตเราไปสู่ความสำเร็จ แต่มีคนจำนวนไม่มากนัก ที่ได้เริ่มทำจริง ๆ ถามว่าแล้วทำไมเราจึงไม่ทำสิ่งที่เราคิดว่าอยากทำหรือควรทำ คำตอบของคนส่วนใหญ่ก็อาจจะเป็นทำนองว่ากลัวว่ามันจะล้มเหลว

ผมไม่ได้บอกว่าไม่ต้องกลัวความล้มเหลวโดนสิ้นเชิงนะครับ แต่เราต้องแยกแยะดูก่อนว่าคำว่าล้มเหลวนั้นมันส่งผลกระทบกับเราอย่างไร ถ้ามันส่งผลกระทบไม่มาก ไม่ต้องกลัวครับ ทำเลย แต่ถ้ามันส่งผลกระทบมาก แบบนี้เราจะกลัวก็เข้าใจได้ และเป็นสิ่งที่ดีด้วยซ้ำไป

ตอนที่ผมเรียนอยู่ต่างประเทศ ผมเคยมีประสบการณ์ที่พี่ ๆ เพื่อน ๆ ชวนไปเล่นสกี ซึ่งผมไม่เคยเล่นมาก่อน ตอนแรกก็เข้าไปเรียนคอร์สสั้น ๆ สัก 1-2 ชั่วโมงที่จะมีครูมาสอนหลักการเบื้องต้นในการเล่นสกี ก็อย่างว่าครับ มือใหม่ แค่ยืนเฉย ๆ ยังล้มเลย แต่ก็เรียนไปจนจบ

พอจบแล้ว เขาก็ให้เราไปเล่นสกี โดยเวลาเล่นสกีมันมีหลายระดับนะครับ คนที่เพิ่งหัดเล่น ก็ไปขึ้นกระเช้าที่เขาพาไปเนินเข้าที่เตี้ย ๆ ไม่ชันมาก คนที่เก่ง ๆ แล้ว เขาก็จะขึ้นไปอีกกระเช้าหนึ่งที่มันสูงกว่า ชันกว่า ซึ่งเขาจะแบ่งตามสี ซึ่งแน่นอนผมก็เริ่มจากอันที่เตี้ย ๆ ง่าย ๆ นี่แหละครับ

แต่ถึงมันจะเตี้ยหรือไม่ชัน มันก็ยังยากสำหรับผมอยู่ดี เวลาเล่นก็ค่อย ๆ ไถลลงมา ต้องทรงตัว เพราะกลัวที่จะล้ม เรียกว่ากว่าจะมาถึงข้างล่างตัวเกร็งไปหมด แต่ไม่ล้มนะครับ เล่นแบบนี้ได้สัก 1-2 รอบ ผมคิดในใจเลยว่าเล่นสกีไม่เห็นสนุกเลย คิดว่าต่อไปอาจจะไม่มาเล่นแล้ว เราคงไม่มีพรสวรรค์ทางด้านนี้

คราวนี้พอเวลาใกล้จะหมด ผมก็เลยขึ้นไปอีกรอบ แต่รอบนี้คิดในใจว่าจะปล่อยตามสบายเลย ถ้ามันลงมาเร็วขึ้น จะล้ม ผมจะตั้งใจสไลด์ตัวล้มลงเองเลย ไม่ต้องสนใจแล้วล่ะ ปรากฏว่ารอบนี้สนุกมากครับ ช่วงแรก ๆ ที่ลงมาก็สไลด์ตัวล้มลง แต่หลัง ๆ มันไม่ล้มอีกครับ มันทรงตัวได้ ผมว่าผมได้เรียนรู้การเล่นสกีจากรอบนี้มากกว่าทุกรอบที่เล่นมาเลย แถมยังสนุกด้วย

ผมจึงได้บทเรียนว่าเวลาเรากลัวความล้มเหลวมากเกินไป มันจะเครียด เกร็ง แล้วก็ไม่ได้เรียนรู้อะไร บางทีความล้มเหลวมันคือทางผ่านไปสู่ความสำเร็จ อย่างที่ผมเล่นสกี ถ้าผมมัวแต่กลัวจะล้ม ผมคงไม่ชอบเล่นสกี และก็คงเล่นไม่เป็น และก็ล้มเลิกไปในที่สุด

แต่ทุกครั้งที่ล้มเหลว เราต้องมั่นใจว่ามันจะไม่ทำให้เราเจ็บมากเกินไป อย่างตัวอย่างสกีที่เล่ามา คือผมล้มจริงครับ แต่ไม่ได้ปล่อยให้ล้มอย่างรุนแรง พอมันเร็วระดับหนึ่งที่ผมรู้สึกว่าผมควบคุมตัวเองไม่ได้ ผมก็สไลด์ตัวล้มลงแค่นั้น ผมไม่ปล่อยให้ตัวเองล้มแบบไม่เป็นท่า ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นมันจะยากที่จะกลับมาเล่นใหม่ได้

การใช้ชีวิตก็เช่นกันครับ เราอยากสำเร็จ เราต้องกล้าล้มเหลว แต่อย่าล้มให้มันเจ็บ มันแรงเกินไป อยากทำธุรกิจให้สำเร็จ เราคงต้องผ่านความผิดพลาด แต่อย่าผิดพลาดถึงกับแบบต้องขายบ้าน ขายรถ เริ่มเล็ก ๆ ก่อน เพราะตอนเริ่มเรายังไม่มีประสบการณ์ ถ้าเราจะล้มเหลว เราจะล้มเหลวแบบเล็ก ๆ ก่อนที่เราจะเรียนรู้และกลับมาได้ในที่สุด

ดูอัตราความสำเร็จดู เช่น ถ้าโดยเฉลี่ยการทำธุรกิจให้สำเร็จมีโอกาส 10% แปลว่าทำ 10 ครั้ง จะสำเร็จแค่ครั้งเดียว แบบนี้ เราก็แค่ล้มเหลวให้ได้สัก 9 ครั้ง แต่ต้องมั่นใจว่า 9 ครั้งนั้น เราจะต้องสามารถลุกกลับขึ้นมาเริ่มใหม่ได้เสมอ แบบนี้ทำไปเรื่อย ๆ มันก็จะถึงเส้นชัยแห่งความสำเร็จได้ในที่สุด

อย่ากลัวความล้มเหลวมากเกินไป แต่ก็ต้องระวังว่าอย่าให้ล้มแล้วเจ็บหนักเกินไปเช่นกันนะครับ

ติดตามผลงานอื่น ๆ ได้ทาง Page Nopadol’s Story หรือ Nopadol’s Story Podcast ใน Podbean Soundcloud Apple Podcast Spotify YouTube หรือ Blockdit