วันก่อน ผมได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อ The Big Magic ซึ่งเขียนโดย Elizabeth Gilbert ครับ
จริง ๆ คนเขียนคนนี้ดังมาตั้งแต่หนังสือเรื่อง Eat, Pray, Love ที่ตอนหลังก็กลายเป็นภาพยนตร์ที่โด่งดังไปทั่วโลก
แต่ประเด็นที่อยากจะเล่าให้ฟังคือ ในหนังสือเล่มนี้เขาบอกว่า…
เราเคยสังเกตไหมว่า หลาย ๆ ครั้ง เราจะมี idea ใหม่ ๆ ที่น่าตื่นเต้นวิ่งเข้ามาในหัวเรา
บางที มันมีอาการเหมือนกับ เรานอนไม่หลับ คิดถึงแต่เรื่องนี้ ว่า เฮ้ย นี่มันต้อง work แน่ ๆ หรือมันทำให้เราต้องรีบมาเปิด computer เพื่อหาข้อมูลต่าง ๆ ทันที อะไรทำนองนั้นน่ะครับ
เขาเรียกสิ่งนี้ว่ามันเป็น “ชั่วขณะมหัศจรรย์” ครับ
แต่ที่ผมชอบมากกว่านั้นคือ เขาบอกอีกว่า “ความคิดสร้างสรรค์” ที่มันวิ่งเข้ามาหาเรา มันเป็นเหมือนพลังงานอย่างหนึ่งครับ ด้วยตัวของมันเอง มันไม่สามารถจะทำอะไรได้ มันต้องอาศัยมนุษย์ เป็นคนทำ และการที่มันวิ่งมาหาเรา ก็แปลว่า มันเชื่อว่าเราเป็นคนที่เหมาะที่จะทำสิ่งนั้น !!
โห สุดยอดเลยความคิดนี้
มันเลือกเราแล้ว แต่คราวนี้แหละครับ อยู่เรา ว่าเราจะเลือกมันหรือเปล่า หลาย ๆ ครั้ง เคยสังเกตไหมครับว่า พอเรามี idea อะไรใหม่ ๆ เรารู้สึกตื่นเต้น แต่ถ้าเราทิ้งไว้ สักพัก ความตื่นเต้น ก็ค่อย ๆ ลดลง จนตอนสุดท้าย เราก็เลิกล้มความคิดนั้นไป
ลองคิดว่า idea พวกนั้น เป็นสิ่งมีชีวิตสิครับ มันเข้ามาเคาะประตูบ้านเรา (คือตัวเรา) แล้วบอก เรามาทำอะไรที่ใหม่ ๆ กันเถอะ เราอาจจะเปิดประตูมาดู แล้วก็ปิดประตูกลับ มันก็อาจจะรอเราสักพักหนึ่ง แล้วก็คิดว่า เอ สงสัย เจ้าของบ้านนี้ เขาคงไม่อยากทำสิ่งนี้ งั้น เราไปหาคนอื่นดีกว่า
เคยสังเกตไหมครับ บางที เรามี idea อะไรใหม่ ๆ เข้ามา แต่เราไม่ทำ สุดท้าย เราก็มักจะเห็นผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ ในตลาดที่เรามักจะบอกว่า “นั่นไง เราเคยคิดแล้วว่ามันจะต้อง work มีคนทำไปแล้วจนได้”
ใช่ครับ เพราะ idea มันมาหาเรา แต่เราไม่สน มันก็ไปหาคนอื่น ๆ ไงครับ
ผมไม่ได้หมายความว่า ต่อไปเราต้องทำทุก Idea ที่มานะครับ แต่พิจารณาดูดี ๆ ก่อนที่จะบอกลา Idea เหล่านั้น ความคิดสร้างสรรค์มันไม่ได้อยู่กับเราตลอดไปหรอกนะครับ
อ่านบทความอื่น ๆ ได้ที่ www.NopadolStory.com หรือเข้าร่วมกลุ่ม Line@ ได้ที่ https://line.me/R/ti/p/%40nopadolrompho
No comment yet, add your voice below!